என் மண்ணின் மூச்சு

என் மண்ணின் மூச்சு என் நெஞ்சில் ஓடுதே. என் மொழி என் மரபு என் உயிராய்ப் பாடுதே.

பிரிவின் இன்றண மண்ணில் விதையாய் விழுந்ததே. அந்த விதையில் தான் எந்தேசம் எழுந்ததே.

நிழலைத் துறந்து வெயிலில் நின்றோம். வலியை வாழ்ந்து புதிய பாதை கண்டோம். உறவு அருந்தும் திடமாய்

நின்றோம். சுதந்திரம் என்றும் எங்கள் சுவாசமாய்த் தோன்றும், ஓ...

ஓ... ஓ... என் மண்ணின் மூச்சு என் நெஞ்சில் ஓடுதே.

என் மொழி என் மரபு என் உயிராய்ப் பாடுதே. பிரிவின் இன்றண மண்ணில் விதையாய் விழுந்ததே.

அந்த விதையில் தான் எந்தேசம் எழுந்ததே. மதம், மொழி கடந்து மனிதம்

படைத்தோம். ஒற்றுமை நிறுவி புதிய பண்பு கொண்டோம். வேற்றுமை இருந்தும் வலிமை கண்டோம்.