தேயாத பண்ணிலா மகிழ்ச்சி

அம்மா! அம்மா! தேயாத பண்ணிலாவே கரை மீது வந்த தேனு

அலையோடு கால்கள் சேர்த்து மகிழ்த்தாடும் வேளை தானும் வானாடும் மேகமே தரையிரங்கிச் செல்லமாய் ஆட உறவாடும் ஆசையும்

இனித்துள்ளி வெல்லமாய் ஓட தேயாத பண்ணிலாவே கரை மீது மலையோடு கால்கள் சேர்த்து மகிழ்த்தாடும்

வேளை தான் பூவானம் பூவையொன்று பூமிமேல் பூத்தபின்று தேன் சிந்தும் பெண் மைகன்று

தின்னாட்டு அருவியென்று நினும் கொட்டும் நானம் நன்று கொடி போலே சுத்தும் பெண்மை

மடிசாயே வேண்டுமென்று இளமே நீ உன்னை நானும் கசியாமல் பார்க்க வேண்டும் அசையாமலும் தன் அழகை

இசையாக்கிப் பாடி நுறை போல நினைவுகள் தேங்க நடுசாம வேளையில் இரு உயிரும் ஒன்றாய்

சும்பு தேயாத பெண் நிலாவே தரை மீது வந்ததேனோ அலையோடு கால்கள் சேர்த்து மகிழாடும் வேளை தானோ