ای جان جان بی‌تن مرا

دزدیده چون جان میروی. اندر میانه جان من، سراوخ و رامان

منی. ای رونق بستان من. چون میروی بی

من مرا. ای جان جان بی تن مرا و از چشم من بیرون مشو.

ای شعله تابان من. هفت آسمان را بردرمن و از هفت

دریا بگزرم. چون دلبران به نگریست، گر جان سرگردان

من تا آمدی اندر برم، شد کفر و ایمان چاکرم.

ای دیدن تو دین من. ویروی تو ایمان من. بی پا سر

کردی مرا. بی خواب و خبر کردی مرا. سرم است و