من که نیستم

من که نیستم تا ببینم چیزی از دل تو مونده. من که نیستم

تا ببینم کینه ها ریشه دونده. آره موندم تو سیاهی.

اگه مهتاب رو نیاری. من که نیستم بذار خورد شه این تن عشقی

خیالی. هرچی گفتم سرنوشت برد. شیشه عشق رو گرفت خورد.

من که نیستم تا ببینم که چرا دلت شکست مرد. سورت.

سورت. صبح طلوع قصه هام بود. حالا شبها هم تو قسم

اگه خورشید مال ما بود، جاش ستاره ها نشستن. همه چی رفت

همه رفتن. تو میگفتی رفتنی بود. اما امروز تو میدونی