Między światłem a nocą

Miasto mija za szybą jak film. Światła drżą w zimnym tle. Nie goni mnie

dziś żaden cel. Wystarczy, że oddycham i wiem.

Czasem trzeba zwolnić bieg, żeby usłyszeć własny rytm. Między ciszą a

kolejnym dniem znajduję siebie znów. Nie wszystko musi mieć sens dziś. Nie wszystko trzeba

znać. Wystarczy ten jeden moment, żeby złapać balans. Stan.

Między światłem a nocą stoję tu. Między tym, co było a

tym, co tuż. Nie pytam już, co dalej będzie. Bo teraz czuję,

że to mój ruch. Między oddechem a ciszą dróg. Między sercem a