Zderzenie dwóch snów

Chodzili ulicami bez map i bez snu. Każde osobno, choć w tym

samym tłumie tu. Szukali czegoś więcej niż kolejny dzień. Miłości, co zatrzyma ten

bieg. Gdy zobaczył ją pierwszy raz, pośród świateł i cieni.

Świat nagle zwolnił. Wszystko zmienił. Chciał podejść, coś powiedzieć, zrobić krok.

Lecz wstyd mu związał głos. A ona też patrzyła, choć odwracała wzrok.

Serce biło szybciej, każdy ruch to był szok. On podobał się jej,

lecz milczała jak grób. Dwoje ludzi blisko, a między nimi strach.

I mur. Mijali się codziennie, jakby tak miało być. Jedno spojrzenie więcej,