Instrukcja obsługi człowieka

Instrukcja obsługi człowieka Świat się nie kończy — on się rozjeżdża.

Na naszych oczach. Kiedyś imię było tarczą, dziś jest suwakiem, Przesuń w prawo

— zmień znaczenie, jutro inne pakiet. Prawda miała wagę, nie checkbox w umowie,

Teraz klikasz „zgadzam się” — i po kręgosłowie. Nie pytaj „kim jesteś”,

pytaj „jak dziś brzmisz”, Tożsamość na żądanie, wersja zero-jedynk. Zasady jak graffiti

— zmywa pierwszy deszcz, A odpowiedzialność? Znikła między wiersz. Gdzie jest instrukcja

obsługi człowieka? Nie ta z regulaminu, tylko ta z sumienia.

Nie chcę świata, co zmienia sens słów, Chcę człowieka, nie statusu do