Zimny los małego pieska

Jechałem w deszczu leśną drogą. Na poboczu ktoś z zimna drżał. Kwilił cicho,

choć tak żałośnie. Mały piesek w szarym kolorze. Coś zawinił przyjacielu drogi,

że cię dopadł okrutny los. Nie kochałeś zbyt mocno, że dostałeś taki

cios. Zatrzymałem się bez wahania. Patrzę. Oczy

jak dwie łzy. Wziąłem kurtkę jego w dłonie, by go ogrzać, aby znowu żył.

Coś zawinił przyjacielu drogi, że cię dopadł okrutny los. Nie kochałeś zbyt

mocno, że dostałeś taki cios. Dziś pod piesem śpi spokojnie.

Cicho mruczy coś pod nosem. Już nie boi się burz i nocy.