संसारको सुनसान यात्रा

पहिरोले सबई लग्यो मेरो संसार लुट्यो एकाई छिन मा सुन्य भयो जिवन को हर सपना

तुत्यो आमा, बाबा, दाजु, बैणी

तिमिहरू बिना यो घर सुनसान छ तिम्रो हासो, तिम्रो बोली हावा जस्तै

हरायो अब कहाँ जान्छु मा माटोले धाक्यो सम्जणारू रूदै खोछु

त्यो पुरानो तिम्रो हात समाएरहिडने दिनहरु अब तकेबल आशुको साच्छ साच्छु

छिमेकिहरु आउछन संपना बिना तर मनको पीडा बुजदैन कोही यो पहाडले

जोरेरा लग्यो कहीं हे भगवान किना इस्तो गर्यो गेमा दोशी थिये तिम्रो

नजरम्मा एकलो छु मा यो संसारमा तिमिहरु बिना मकेको भरमा